چیرگی ذهنی | دنیای گُنگِ بزرگسالی
خشابها پر شده و جوابها از پیش تولید شده. خبری از یادگیری و رشد شناختی نیست. هدف فقط یک چیز است: «چیرگیِ ذهنی» فصل کودکی
خشابها پر شده و جوابها از پیش تولید شده. خبری از یادگیری و رشد شناختی نیست. هدف فقط یک چیز است: «چیرگیِ ذهنی» فصل کودکی
شیخ ابوسعید ابوالخیر گفته: ما را بجز این جهان، جهانی دگر است جز دوزخ و فردوس مکانی دگر است زیر لب تکرار میکنم: «جز دوزخ
کلیپهای کوتاه، معمولا اولین گزینه برای کسانیست که میخواهند به شناخت خوبی از عوالمات درونیشان برسند. کتابهای روانشناسی و خودیاری در جایگاه دوم قرار میگیرد
همه از لزوم آیندهنگری حرف میزنند. جایش مهم نیست؛ از صف نان بگیر تا دردودلهای دو مادر که منتظرند کلاس زبانِ فرزند دلبندشان تمام شود.
چرا مدام حرف میزنیم؟ چون به آن نیاز داریم و یا هنوز از اهمیت سکوت آگاه نیستیم. شاید پشت پردهی این حرفزدنهای افراطی عاملی وجود
دوستم ملیکا پرسید: «چهطور میتونیم گذشتهی آزاردهندهی خودمون رو پشت سر بگذاریم و مدام با نشخوار کردنش، زندگی حالای خودمون رو تلخ نکنیم؟» و همین
روزگار که میگذرد. احتمالن بعضی روزها سختتر میگذرد. واکنش انسانها به حال بد که ثمرهی این روزهاست، غالبن دو چیز است؛ رنجور بودن یا تابآوری.